Γερμανοί πολίτες,μελη της πρωτοβουλίας "Το Νερό Σε Δημόσια Χέρια" (βλέπε εδώ)
,εκφράζοντας το φόβο τους ότι η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης στην Ελλάδα θα επιδεινώσει την κρίση,αντιτίθεται στη πώληση της ΕΥΑΘ και της ΕΥΔΑΠ.
Την εγκατάλειψη του μοντέλου της ιδιωτικοποίησης,το οποίο, όπως σημειώνουν, έχει αποτύχει σε παγκόσμιο επίπεδο να εξασφαλίσει την πρόσβαση στο νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα...
ΥΠΕΝΘΥΜΊΖΟΥΝ ΔΕ...Ως dealer ΜΚΟ σε υπόθεση εργασίας?...
«Δεν αρνούμαστε τυχόν εγγενή προβλήματα στις χώρες που κυρίως πλήττονται από την κρίση. Το να προσφέρουμε τεχνική και οικονομική βοήθεια μέσω των δημοσίων υπηρεσιών ύδρευσης της χώρας μας, δεδομένης της μακρόχρονης πετυχημένης πορείας τους, στις Ελληνικές υπηρεσίες ύδρευσης για να ανακουφίσουν τα μερικά διαρθρωτικά τους ελλείμματα, θα ήταν ένα χρήσιμο εγχείρημα που θα οικοδομούσε την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Θα το θεωρούσαμε μια πραγματική συνεισφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη».
Το ίδιο γράμμα εστάλη στον υπουργό Οικονομικών και στον υπουργό Περιβάλλοντος.
Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή παρακάτω:
Βερολίνο/Αμβούργο, 02.11.2012
H Eυρωπαϊκή κρίση θα επιδεινωθεί από την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών
«Κυρία Καγκελάριε,
Με μεγάλη ανησυχία, αλλά και με στήριξη στους κοινούς στόχους μιας ενωμένης Ευρώπης, παρακολουθούμε όχι μόνο την Ευρωπαϊκή κρίση, αλλά και τις συνθήκες λιτότητας που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) και το Δ.Ν.Τ. σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, η επιβαλλόμενη ιδιωτικοποίηση των δημοσίων αγαθών, ανάμεσα στα οποία είναι και οι υπηρεσίες ύδρευσης, δεν θα είναι ευνοϊκή για την ανοικοδόμηση της Ελληνικής οικονομίας και στην καλύτερη περίπτωση θα οδηγήσει σε βραχυχρόνια μείωση των χρεών.
Η ανοικοδόμηση αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με την εκποίηση σημαντικών δημοσίων υπηρεσιών, στις οποίες δίκαια δίνεται πολύ μεγάλη αξία τόσο στο σύνταγμά μας όσο και σε πολλές Ευρωπαϊκές συνθήκες.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει τονίσει πολλές φορές την μεγάλη σημασία των (Γερμανικών) δημοσίων υπηρεσιών νερού ενάντια στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για φιλελευθεροποίηση και ιδιωτικοποίηση.
Aυτή η άποψη θα έπρεπε να κυριαρχεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα και στο μέλλον, και ειδικά σε περίοδο κρίσης.
Σε αντίθεση με αυτό, θεωρούμε τους όρους ιδιωτικοποίησης που θέτει η «τρόικα» ως απειλή για την Ευρωπαική κοινότητα και για την ουσία των δημοσίων υπηρεσιών.
Ακόμα και υπολογισμοί διεθνών λογιστικών εταιριών υποστηρίζουν την άποψη ότι οι υποδομές του Ελληνικού δημοσίου θα ενδιαφέρουν τους επενδυτές μόνο εάν πωληθούν πολύ χαμηλότερα από την αντικειμενική τους αξία.
Συγκεκριμένα για τις υπηρεσίες νερού, αυτό θα οδηγούσε σε απαλλοτροίωση των υποδομών που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια γενεών από την αλληλεγγύη των πολιτών.
Την ίδια ώρα, η εκποίηση των δημοτικών υπηρεσιών νερού συνεπάγεται απώλεια οικονομική, πολιτική και κοινωνική για τις δημοτικές αρχές.
Στις πόλεις που προβλέπεται ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών νερού, δηλαδή την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, υπάρχουν ήδη αντιδράσεις.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης των δύο αυτών πόλεων καλύπτουν περίπου το 45% του Ελληνικού πληθυσμού.
Οι αντιδράσεις αυτές είναι απλά ένα κομμάτι μιας μεγάλης σειράς κινητοποιήσεων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση τον τελευταίο αιώνα στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Τουρκία, την Ρουμανία ακόμα και την Γερμανία.
Εκτός από την επαναδημοτικοποίηση του νερού στο Παρίσι, θα θέλαμε να αναφερθούμε στο παράδειγμα του Βερολίνου όπου η μερική ιδιωτικοποίηση της τοπικής εταιρίας ύδρευσης οδήγησε σε αυξημένα κόστη τόσο για την πόλη όσο και για τους πολίτες, τα οποία δεν είναι αναστρέψιμα.
Οι υποσχέσεις που συνόδευσαν τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ύδρευσης παγκοσμίως δεν ευοδώθηκαν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, - το οποίο αποτελεί επαρκή αιτία να μην προωθούνται πλέον αυτές στη διεθνή αντζέντα.
Η πολιτική του ανταγωνισμού που η Ευρωπαική Ένωση και το Δ.Ν.Τ. υπερασπίζονται δεν μπορούν να εφαρμοστούν στον τομέα των υπηρεσιών ύδρευσης γιατί είναι ένα φυσικό μονοπώλιο το οποίο επίσης θα παραμείνει τέτοιο σε περίπτωση αλλαγής ιδιοκτησίας.
Η ιδιωτικοποίηση τους το μόνο που θα επιφέρει είναι αναδιανομή του πλούτου προς όφελος του χρηματοπιστωτικού και χρηματιστηριακού τομέα.
Συνεπώς, θα θέλαμε να συστήσουμε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να δεσμευτεί για την προστασία των δημοσίων υπηρεσιών νερού σε όλη την Ευρώπη.
Δεν αρνούμαστε τυχόν εγγενή προβλήματα στις χώρες που κυρίως πλήττονται από την κρίση. Το να προσφέρουμε τεχνική και οικονομική βοήθεια μέσω των δημοσίων υπηρεσιών ύδρευσης της χώρας μας, δεδομένης της μακρόχρονης πετυχημένης πορείας τους, στις Ελληνικές υπηρεσίες ύδρευσης για να ανακουφίσουν τα μερικά διαρθρωτικά τους ελλείμματα, θα ήταν ένα χρήσιμο εγχείρημα που θα οικοδομούσε την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Θα το θεωρούσαμε μια πραγματική συνεισφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη.»
Με ανοιχτή επιστολή προς την γερμανίδα καγκελάριο, Άγκελα Μέρκελ...
ΠΡΟΤΕΊΝΟΥΝ ΜΕΝ...Την εγκατάλειψη του μοντέλου της ιδιωτικοποίησης,το οποίο, όπως σημειώνουν, έχει αποτύχει σε παγκόσμιο επίπεδο να εξασφαλίσει την πρόσβαση στο νερό ως ανθρώπινο δικαίωμα...
ΥΠΕΝΘΥΜΊΖΟΥΝ ΔΕ...Ως dealer ΜΚΟ σε υπόθεση εργασίας?...
«Δεν αρνούμαστε τυχόν εγγενή προβλήματα στις χώρες που κυρίως πλήττονται από την κρίση. Το να προσφέρουμε τεχνική και οικονομική βοήθεια μέσω των δημοσίων υπηρεσιών ύδρευσης της χώρας μας, δεδομένης της μακρόχρονης πετυχημένης πορείας τους, στις Ελληνικές υπηρεσίες ύδρευσης για να ανακουφίσουν τα μερικά διαρθρωτικά τους ελλείμματα, θα ήταν ένα χρήσιμο εγχείρημα που θα οικοδομούσε την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Θα το θεωρούσαμε μια πραγματική συνεισφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη».
Το ίδιο γράμμα εστάλη στον υπουργό Οικονομικών και στον υπουργό Περιβάλλοντος.
Παραθέτουμε ολόκληρη την επιστολή παρακάτω:Βερολίνο/Αμβούργο, 02.11.2012
H Eυρωπαϊκή κρίση θα επιδεινωθεί από την ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών
«Κυρία Καγκελάριε,
Με μεγάλη ανησυχία, αλλά και με στήριξη στους κοινούς στόχους μιας ενωμένης Ευρώπης, παρακολουθούμε όχι μόνο την Ευρωπαϊκή κρίση, αλλά και τις συνθήκες λιτότητας που επιβάλλονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (Ε.Κ.Τ.) και το Δ.Ν.Τ. σε χώρες όπως η Ελλάδα.
Συγκεκριμένα, η επιβαλλόμενη ιδιωτικοποίηση των δημοσίων αγαθών, ανάμεσα στα οποία είναι και οι υπηρεσίες ύδρευσης, δεν θα είναι ευνοϊκή για την ανοικοδόμηση της Ελληνικής οικονομίας και στην καλύτερη περίπτωση θα οδηγήσει σε βραχυχρόνια μείωση των χρεών.
Η ανοικοδόμηση αυτή βρίσκεται σε αντίθεση με την εκποίηση σημαντικών δημοσίων υπηρεσιών, στις οποίες δίκαια δίνεται πολύ μεγάλη αξία τόσο στο σύνταγμά μας όσο και σε πολλές Ευρωπαϊκές συνθήκες.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση έχει τονίσει πολλές φορές την μεγάλη σημασία των (Γερμανικών) δημοσίων υπηρεσιών νερού ενάντια στην προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για φιλελευθεροποίηση και ιδιωτικοποίηση.
Aυτή η άποψη θα έπρεπε να κυριαρχεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση και τώρα και στο μέλλον, και ειδικά σε περίοδο κρίσης.
Σε αντίθεση με αυτό, θεωρούμε τους όρους ιδιωτικοποίησης που θέτει η «τρόικα» ως απειλή για την Ευρωπαική κοινότητα και για την ουσία των δημοσίων υπηρεσιών.
Ακόμα και υπολογισμοί διεθνών λογιστικών εταιριών υποστηρίζουν την άποψη ότι οι υποδομές του Ελληνικού δημοσίου θα ενδιαφέρουν τους επενδυτές μόνο εάν πωληθούν πολύ χαμηλότερα από την αντικειμενική τους αξία.
Συγκεκριμένα για τις υπηρεσίες νερού, αυτό θα οδηγούσε σε απαλλοτροίωση των υποδομών που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια γενεών από την αλληλεγγύη των πολιτών.
Την ίδια ώρα, η εκποίηση των δημοτικών υπηρεσιών νερού συνεπάγεται απώλεια οικονομική, πολιτική και κοινωνική για τις δημοτικές αρχές.
Στις πόλεις που προβλέπεται ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών νερού, δηλαδή την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη, υπάρχουν ήδη αντιδράσεις.
Οι υπηρεσίες ύδρευσης των δύο αυτών πόλεων καλύπτουν περίπου το 45% του Ελληνικού πληθυσμού.
Οι αντιδράσεις αυτές είναι απλά ένα κομμάτι μιας μεγάλης σειράς κινητοποιήσεων ενάντια στην ιδιωτικοποίηση τον τελευταίο αιώνα στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, την Τουρκία, την Ρουμανία ακόμα και την Γερμανία.
Εκτός από την επαναδημοτικοποίηση του νερού στο Παρίσι, θα θέλαμε να αναφερθούμε στο παράδειγμα του Βερολίνου όπου η μερική ιδιωτικοποίηση της τοπικής εταιρίας ύδρευσης οδήγησε σε αυξημένα κόστη τόσο για την πόλη όσο και για τους πολίτες, τα οποία δεν είναι αναστρέψιμα.
Οι υποσχέσεις που συνόδευσαν τις ιδιωτικοποιήσεις στον τομέα της ύδρευσης παγκοσμίως δεν ευοδώθηκαν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, - το οποίο αποτελεί επαρκή αιτία να μην προωθούνται πλέον αυτές στη διεθνή αντζέντα.
Η πολιτική του ανταγωνισμού που η Ευρωπαική Ένωση και το Δ.Ν.Τ. υπερασπίζονται δεν μπορούν να εφαρμοστούν στον τομέα των υπηρεσιών ύδρευσης γιατί είναι ένα φυσικό μονοπώλιο το οποίο επίσης θα παραμείνει τέτοιο σε περίπτωση αλλαγής ιδιοκτησίας.
Η ιδιωτικοποίηση τους το μόνο που θα επιφέρει είναι αναδιανομή του πλούτου προς όφελος του χρηματοπιστωτικού και χρηματιστηριακού τομέα.
Συνεπώς, θα θέλαμε να συστήσουμε στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση να δεσμευτεί για την προστασία των δημοσίων υπηρεσιών νερού σε όλη την Ευρώπη.
Δεν αρνούμαστε τυχόν εγγενή προβλήματα στις χώρες που κυρίως πλήττονται από την κρίση. Το να προσφέρουμε τεχνική και οικονομική βοήθεια μέσω των δημοσίων υπηρεσιών ύδρευσης της χώρας μας, δεδομένης της μακρόχρονης πετυχημένης πορείας τους, στις Ελληνικές υπηρεσίες ύδρευσης για να ανακουφίσουν τα μερικά διαρθρωτικά τους ελλείμματα, θα ήταν ένα χρήσιμο εγχείρημα που θα οικοδομούσε την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Θα το θεωρούσαμε μια πραγματική συνεισφορά στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Ευρώπη.»
