Αν ρωτήσει κάποιος τον Γιώργο Ανδρέου τι επάγγελμα κάνει, ίσως αυτός να δυσκολευτεί ν’ απαντήσει...
Η αρκετά εκτενής λίστα περιλαμβάνει παραγωγή δίσκων, ενορχήστρωση, σύνθεση μουσικής αλλά & στίχων, ακόμα & ηχοληψία.
Η πολυπραγμωσύνη του αυτή τον έχει οδηγήσει ορισμένες φορές σε σπουδαίες δουλειές, ενώ κάποιες άλλες φορές βρέθηκε να "μοιράζει" τραγούδια σε πάρα πολλούς δίσκους, γνωστών & λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών
Ο Γιώργος Ανδρέου γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Πιάνο έμαθε από μικρός σε ωδείο, στη συνέχεια τέλειωσε τη νομική που τον είχε φέρει στη Θεσσαλονίκη και το ξεκίνημα στη μουσική του πορεία έγινε στη Θεσσαλονίκη με το συγκρότημα "Αλέ Ρετούρ", μαζί με τον Στάθη Παχίδη, με τον οποίο ηχογράφησαν τον δίσκο "Σαν ελληνική ταινία".
Αργότερα, στην Αθήνα, έφτιαξε με μια άλλη παρέα το συγκρότημα "Morel". Ακολούθησαν οι μουσικές του σπουδές στο εξωτερικό. Με την επιστροφή του στην Αθήνα ασχολήθηκε εκτενώς με την ενορχήστρωση (δίσκοι των Αναστασία Μουτσάτσου, Αφροδίτης Μάνου, Αλκίνοου Ιωαννίδη, Παντελή Θαλασσινού, κ.ά.) αλλά σιγά σιγά και με τη σύνθεση δικών του τραγουδιών.
Πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του Γιώργου Ανδρέου ήταν το "Κορίτσι και γυναίκα" με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, σε στίχους του Θοδωρή Γκόνη, ένας δίσκος που έγινε γνωστός σιγά σιγά (μεγαλύτερη επιτυχία το "Να μ’ αγαπάς" -ο δίσκος γεννήθηκε σαν ιδέα όταν ο νέος τότε ενορχηστρωτής ανέλαβε να ηχογραφήσει κάποια δημοτικά και σμυρνέικα τραγούδια με την Ε.Τσαλιγοπούλου και εκείνη τον ενέπνευσε να συνθέσει πρωτότυπα τραγούδια).
Η συνεργασία τους συνεχίστηκε με τον δίσκο "Αρζεντίνα" και με το "Αλλάζει κάθε που βραδιάζει" που ο Ανδρέου ενορχήστρωσε κάνοντας ευρύτατη χρήση του ηλεκτρικού ήχου και στροφή προς ένα πιο ποπ αποτέλεσμα.
Ενδιάμεσα συνεργάστηκε με την Ελένη Βιτάλη στον δίσκο "Η πόλη που ονειρεύτηκα" και με αρκετούς νεότερους αλλά και πιο παλιούς τραγουδιστές στον δίσκο "Δέκα τελευταία χρόνια".
Το 1995 κυκλοφόρησε το "Τραγούδια του παράξενου κόσμου" με την Τάνια Τσανακλίδου.
Ωριμότερη στιγμή της καριέρας του θεωρείται η "Μικρή Πατρίδα", σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου.
Στο διάστημα όλης της δεκαετίας του ’90 ο Ανδρέου έγραψε τραγούδια για αρκετούς άλλους, νεότερους κυρίως, τραγουδιστές, ενώ συνέχισε να ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με την ενορχήστρωση.
Με τις πολλαπλές ιδιότητες του διευθυντή παραγωγής, ενορχηστρωτή και επιμελητή ηχογράφησης ο Γιώργος Ανδρέου έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Νίκο Ξυδάκη, Γιώργο Νταλάρα, Νίκο Πορτοκάλογλου, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Αφροδίτη Μάνου, Παντελή Θαλασσινό, Νίκο Ζουδιάρη, Γιώργο Ζήκα, Μίνωα Μάτσα, Στάμο Σέμση, Κώστα Χαριτάτο, Μανώλη Γαλιάτσο, Γιώργο Κούκιο και άλλους.
Ο Γιώργος Ανδρέου έχει γράψει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο και πολλά -ανέκδοτα ακόμη- ορχηστρικά κομμάτια. Έχει επίσης συνεργαστεί με την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων και με πολλά μουσικά σχήματα.
Η δισκογραφική εργασία του με τίτλο "Χελιδόνια της Βροχής", σε στίχους του ποιητή Διονύση Καρατζά, μουσική εκτέλεση από την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων και με ερμηνείες από την Τάνια Τσανακλίδου, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, το Μάριο Φραγκούλη, το Δημήτρη Μπάση και τη Βάκια Σταύρου γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Υπήρξε μουσικός παραγωγός του πρώτου δίσκου της Αθηνάς Ανδρεάδη στην Αγγλία, που συγκέντρωσε εξαιρετικές κριτικές.
Η αρκετά εκτενής λίστα περιλαμβάνει παραγωγή δίσκων, ενορχήστρωση, σύνθεση μουσικής αλλά & στίχων, ακόμα & ηχοληψία.
Η πολυπραγμωσύνη του αυτή τον έχει οδηγήσει ορισμένες φορές σε σπουδαίες δουλειές, ενώ κάποιες άλλες φορές βρέθηκε να "μοιράζει" τραγούδια σε πάρα πολλούς δίσκους, γνωστών & λιγότερο γνωστών καλλιτεχνών
Αργότερα, στην Αθήνα, έφτιαξε με μια άλλη παρέα το συγκρότημα "Morel". Ακολούθησαν οι μουσικές του σπουδές στο εξωτερικό. Με την επιστροφή του στην Αθήνα ασχολήθηκε εκτενώς με την ενορχήστρωση (δίσκοι των Αναστασία Μουτσάτσου, Αφροδίτης Μάνου, Αλκίνοου Ιωαννίδη, Παντελή Θαλασσινού, κ.ά.) αλλά σιγά σιγά και με τη σύνθεση δικών του τραγουδιών.
Πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος του Γιώργου Ανδρέου ήταν το "Κορίτσι και γυναίκα" με την Ελένη Τσαλιγοπούλου, σε στίχους του Θοδωρή Γκόνη, ένας δίσκος που έγινε γνωστός σιγά σιγά (μεγαλύτερη επιτυχία το "Να μ’ αγαπάς" -ο δίσκος γεννήθηκε σαν ιδέα όταν ο νέος τότε ενορχηστρωτής ανέλαβε να ηχογραφήσει κάποια δημοτικά και σμυρνέικα τραγούδια με την Ε.Τσαλιγοπούλου και εκείνη τον ενέπνευσε να συνθέσει πρωτότυπα τραγούδια).
Η συνεργασία τους συνεχίστηκε με τον δίσκο "Αρζεντίνα" και με το "Αλλάζει κάθε που βραδιάζει" που ο Ανδρέου ενορχήστρωσε κάνοντας ευρύτατη χρήση του ηλεκτρικού ήχου και στροφή προς ένα πιο ποπ αποτέλεσμα.
Ενδιάμεσα συνεργάστηκε με την Ελένη Βιτάλη στον δίσκο "Η πόλη που ονειρεύτηκα" και με αρκετούς νεότερους αλλά και πιο παλιούς τραγουδιστές στον δίσκο "Δέκα τελευταία χρόνια".
Το 1995 κυκλοφόρησε το "Τραγούδια του παράξενου κόσμου" με την Τάνια Τσανακλίδου.
Ωριμότερη στιγμή της καριέρας του θεωρείται η "Μικρή Πατρίδα", σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου.
Στο διάστημα όλης της δεκαετίας του ’90 ο Ανδρέου έγραψε τραγούδια για αρκετούς άλλους, νεότερους κυρίως, τραγουδιστές, ενώ συνέχισε να ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με την ενορχήστρωση.
Με τις πολλαπλές ιδιότητες του διευθυντή παραγωγής, ενορχηστρωτή και επιμελητή ηχογράφησης ο Γιώργος Ανδρέου έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων με τους Νίκο Ξυδάκη, Γιώργο Νταλάρα, Νίκο Πορτοκάλογλου, Χάρη και Πάνο Κατσιμίχα, Αφροδίτη Μάνου, Παντελή Θαλασσινό, Νίκο Ζουδιάρη, Γιώργο Ζήκα, Μίνωα Μάτσα, Στάμο Σέμση, Κώστα Χαριτάτο, Μανώλη Γαλιάτσο, Γιώργο Κούκιο και άλλους.
Ο Γιώργος Ανδρέου έχει γράψει μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο και πολλά -ανέκδοτα ακόμη- ορχηστρικά κομμάτια. Έχει επίσης συνεργαστεί με την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων και με πολλά μουσικά σχήματα.
Η δισκογραφική εργασία του με τίτλο "Χελιδόνια της Βροχής", σε στίχους του ποιητή Διονύση Καρατζά, μουσική εκτέλεση από την Ορχήστρα Νυκτών Εγχόρδων του Δήμου Πατρέων και με ερμηνείες από την Τάνια Τσανακλίδου, την Ελένη Τσαλιγοπούλου, το Μάριο Φραγκούλη, το Δημήτρη Μπάση και τη Βάκια Σταύρου γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Υπήρξε μουσικός παραγωγός του πρώτου δίσκου της Αθηνάς Ανδρεάδη στην Αγγλία, που συγκέντρωσε εξαιρετικές κριτικές.
